مقاله کاهش آسیب‌پذیری در برابر زلزله؛ ضرورت نگرش همه‌جانبه در برنامه‌های توسعة پنجسالة ایران با word
مقاله کاهش آسیب‌پذیری در برابر زلزله؛ ضرورت نگرش همه‌جانبه در برنامه‌های توسعة پنجسالة ایران با word دارای 12 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله کاهش آسیب‌پذیری در برابر زلزله؛ ضرورت نگرش همه‌جانبه در برنامه‌های توسعة پنجسالة ایران با word کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله کاهش آسیب‌پذیری در برابر زلزله؛ ضرورت نگرش همه‌جانبه در برنامه‌های توسعة پنجسالة ایران با word،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله کاهش آسیب‌پذیری در برابر زلزله؛ ضرورت نگرش همه‌جانبه در برنامه‌های توسعة پنجسالة ایران با word :
سال انتشار: 1386
محل انتشار: سومین کنفرانس بین المللی مدیریت جامع بحران در حوادث غیرمترقبه
تعداد صفحات: 12
چکیده:
زلزله بعنوان پدیده‌ای طبیعی، زمانی مخاطره‌آمیز و بحران آفرین است که جامعه واقع در معرض آن، نسبت به آن آسیب‌پذیر باشد. از این رو، تعیین‌کنندگی آسیب‌پذیری در شکل‌گیری بحران، فهم درست و همه‌جانبه‌ای را از آن ضروری می‌سازد. چراکه شناخت همه‌جانبه آسیب‌پذیری، مبنا و اساسی برای تدوین راه‌حل‌های صحیح، همه‌جانبه، یکپارچه و فراگیر کاهش آسیب‌پذیری و بحران می‌باشد و لذا از اهمیت راهبردی برخوردار می‌باشد. در این راستا، این مقاله با روش توصیفی- تحلیلی و مطالعه کتابخانه‌ای- اسنادی، پاسخ به دو سوال ذیل را پی می‌گیرد: (1) نگرش‌های مختلف به آسیب‌پذیری کدامند و کدام نگرش فهم و تبیین کامل‌تری را از آن ارائه می‌دهد؟ (2) نگرش حاکم بر برنامه‌های توسعه بعد از انقلاب نسبت به آسیب‌پذیری و کاهش آن در برابر زلزله چیست؟
نتایج نشان می‌دهد که سه نگرش عمده در مورد آسیب‌پذیری شامل نگرش‌های «فنی- فیزیکی»، «اجتماعی- اقتصادی»، و «ترکیبی» وجود دارد، که از بین آنها، نگرش ترکیبی بعنوان سازشی از دو دیدگاه و نگرش قبلی و شامل نقاط قوت هر دوی آنها، و نیز حاوی پیشرفت‌های نظری و روش‌شناسی چشمگیر در فهم و تحلیل آسیب‌پذیری، شناخت و تبیین کامل‌تری را از آن ارائه می‌دهد. اما نگرش و عمل حاکم بر برنامه‌های توسعه پنجساله نسبت به کاهش آسیب‌پذیری و بحران در برابر زلزله عمدتا مبتنی بر نگرش «فنی- فیزیکی» می‌باشد، بطوریکه با تمرکز بر راه‌حل‌های فنی- فیزیکی و مدیریتی، و محور قرار دادن «مقاومت و محافظت»،«فرماندهی و کنترل» و «آموزش و خودامدادی»، از ابعاد اجتماعی- اقتصادی و سطوح مختلف آسیب‌پذیری افراد و گروههای مختلف اجتماعی بویژه قشر پایین و آسیب‌پذیر غفلت کرده و برنامه‌های کاهش آسیب‌پذیری را با برنامه‌ها و راه‌حل‌های اجتماعی و اقتصادی نظیر کاهش فقر، ارتقای سطح رفاه و دسترسی به منابع (شامل زمین و مسکن)، اشتغال و توزیع عادلانه درآمد و ثروت، و ; یکپارچه و همگام نکرده است.