مقاله شناسایی مولکولی، بررسی تنوع ژنتیکی و اختصاصی بودن میزبان جدایه های ایرانی Macrophomina phaseolina با word دارای 13 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله شناسایی مولکولی، بررسی تنوع ژنتیکی و اختصاصی بودن میزبان جدایه های ایرانی Macrophomina phaseolina با word کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله شناسایی مولکولی، بررسی تنوع ژنتیکی و اختصاصی بودن میزبان جدایه های ایرانی Macrophomina phaseolina با word،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
مقاله شناسایی مولکولی، بررسی تنوع ژنتیکی و اختصاصی بودن میزبان جدایه های ایرانی Macrophomina phaseolina با word که چکیدهی آن در زیر آورده شده است، در 1388 در دانش گیاهپزشکی ایران (علوم کشاورزی ایران) از صفحه 1 تا 13 منتشر شده است.
نام: شناسایی مولکولی، بررسی تنوع ژنتیکی و اختصاصی بودن میزبان جدایه های ایرانی Macrophomina phaseolina
این مقاله دارای 13 صفحه میباشد، که برای تهیهی آن میتوانید بر روی گزینهی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله تنوع ژنتیکی
مقاله پوسیدگی ذغالی
مقاله ایران
مقاله ISSR
چکیده و خلاصهای از مقاله:
قارچ ماکروفومینا یک بیمارگر خاک زاد و عامل بیماری پوسیدگی ذغالی، با پراکنش جهانی و دامنه میزبانی بیش از 500 گونه گیاهی می باشد. جهت بررسی تنوع ژنتیکی و اختصاصیت میزبانی این قارچ در ایران از گیاهان دارای علایم و نشانه های بیماری از استان های تهران، قزوین، گرگان، سمنان، خراسان، همدان، آذربایجان شرقی، زنجان، خوزستان، مرکزی، فارس،کهکیلویه و بویر احمد، اصفهان، یزد، کرمان و هرمزگان طی سال های 86 و 87 نمونه برداری شد. پس از جداسازی و خالص سازی قارچ، 52 جدایه از 24 میزبان و از 12 استان جداسازی و با استفاده از خصوصیات ظاهری و آغازگر اختصاصی گونه شناسایی شدند. تنوع ژنتیکی جدایه ها با استفاده از نشانگر ISSR بررسی شد. از میان 9 آغازگر مورد استفاده، 6 آغازگر داری وضوح، تکرارپذیری و تعداد باندهای پلیمورفیک بودند و در آنالیزهای بعدی مورد استفاده قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل خوشه ای داده های حاصل از الگوی باندی مربوط به تلفیق آغازگرها با استفاده از ضریب تشابه جاکارد و روش UPGMA، در سطح تشابه 60 درصد، جدایه ها را در چهار گروه قرار داد. گروه اول شامل 576 درصد جدایه ها شامل جدایه های شاهدانه از کاشان و اصفهان بود. گروه دوم شامل 6853 درصد جدایه ها بود. هر سه جدایه کیوی، تمام جدایه های سویا، جدایه خربزه، جدایه زیتون، ذرت و بامیه در کنار هم در داخل این گروه قرار گرفتند. کنار هم قرار گرفتن همه جدایه های گلستان از میزبان های ذرت، سورگوم، کیوی، سویا و گل جعفری با 64 درصد تشابه و همچنین جدایه های قزوین از میزبان های کدو و گوجه فرنگی با 100 درصد تشابه در این گروه ممکن است به علت نزدیکی منشا جغرافیایی آنها باشد. گروه سوم شامل 13.47درصد جدایه شامل جدایه های بقولات و کدوییان و بیشتر از مناطق خشک بودند. دو جدایه ماش کرمان با 88 درصد تشابه در کنار هم داخل این گروه قرار گرفتند. جدایه های خیار قم، خیار تهران-کرج، طالبی کاشان، لوبیای قزوین، لوبیای خراسان با 75 درصد تشابه در کنار هم در این گروه قرار گرفتند. گروه چهارم شامل 19.23درصد جدایه شامل خانواده سیب زمینی، بقولات و کدوییان بود و فاقد گروه بندی جغرافیایی بودند. جدایه طالبی فارس و طالبی خراسان با 60 درصد تشابه و گوجه فرنگی قم و بادمجان هرمزگان با 66 درصد تشابه و جدایه های کنجد کرمان و کنجد کاشان با 90 درصد تشابه و سه جدایه آفتابگردان از مرکزی، فارس و خوزستان با 61 درصد تشابه در این گروه قرار گرفتند. نتایج ما بر اساس این نشانگر نشان می دهد که تنوع ژنتیکی این قارچ در بین میزبان ها و مکان های مختلف جغرافیایی زیاد است، تا حدی که در برخی میزبان ها این اختلاف یا تنوع منجر به اختصاصیت میزبان شده است به طوری که می تواند با استفاده از این نشانگر ردیابی شود.